Awit ng isang Ada

Hihintayin kita doon sa may gitna ng batis,
kung saan nagtatagpo ang pait at tamis.
Ang aking puso'y nasasabik nang labis,
at yaring kaluluwa ay hindi na makatiis.

Ako ay bumubulong sa kaibigang hangin,
mga usal ng pagsinta'y iyo nawang dinggin.
Maghihintay kahit lipos ng panimdim.

Hindi matitinag sumapit man ang takipsilim.

Salamat kay bathala ikaw ay dumating.

Tila sinagot na niya ang aking hiling.

Tinanong kita kung nais mo akong makapiling,

ang sagot mo ay malungkot na iling.

Ang dibdib ko ay parang kastilyong nawasak,
sapagkat ayaw mo akong maging kabiyak.
May lungkot man at luha'y patuloy sa pagpatak,
kagustuha't kasiyahan mo pa rin ang nasa utak.

Ako ay iwanan mo na aking sinisinta,
Huwag kang titigil sa paglakad at wag madapa.
Huwag ka na muli sanang lilingon pa,
sapagkat pang habambuhay kang mawawala.

Kung iyong napagtanto na ang tamang daan,
at magising na sa nahimbing na katotohan.
Nais kong ikintal sa iyong puso at isipan,
aking puso'y titibok para sa'yo magpakailanman.