Doble Kara

Mukhang pinintahan ng huwad na ngiti,
pilit ikinukubli ang sakit at hapdi.
Mukha'y nagsuot ng maskarang nakatawa,
subalit kaluluwa ay lumuluha.
Kay sigla sa piling ng karamihan.
Kapag nag iisa, sa buhay nahihirapan.

Sariling krus ay matiyang pinapasan,
kasaguta'y naglalaho sa kawalan.
Nagiging bulag sa taimtim na pagmumuni,
nagiging bingi di marinig ang sarili.
Pilit tinatalikuran itong pagbabata,
hinahapuhap tunay na magpapaligaya.

Samahan nawa ng amang lumikha,
nang malusaw itong problema.
Dasal ay ibinubulong sa hanging dumadaan,
nawa'y ihatid doon sa kalangitan.
Walang humpay na magpupuri.
Hanggang ang kasawian ay magapi.

Sigwa

Mahirap pigilan ang bangis ng kalikasan,
umuugong na hangin at malakas na ulan.
Namumuo ang pangamba sa ating isipan,
sa tuwing sila ay nananalanta na naman.

Hindi lamang takot ang kanilang hatid,
kundi matinding pighati at pagkaligalig.
Sa tuwing lalamunin ng malalim na tubig,
ating mga kalsada,tahanan at mga bukid.

Lalo lamang umaalab ang hapdi at kirot,
kapag may buhay na nautas dahil nalunod.
Nawalan ng tahanan ng dahil sa unos,
Napinsala ang kabuhayan dahil lumubog.

Umusal tayo ng dasal sa mahabaging langit.
Nawa ating malagpasan ang kanilang bagsik.
Ikintal lamang lagi sa ating mga puso at isip,
na may poong maykapal na sa ati'y didinig.

Panaginip

Isama mo ako hangin ng panaginip,
sa iyong paglalakbay ako ay kakapit.
Sabay tayong aawit ng iisang himig,
patungo sa tinatago mong daigdig.

Habang sansinukob sa dilim nabalot.
Iugoy mo ako sa malamig na hamog.
Mapagkandili ka sa katawang pagod,
Sa haba ng dilim sa iyo malulugmok.

Pagkadatal ng liwanag nitong umaga,
magwawalay mga landas natin muna.
Subalit pagkagat ng dilim aking ada.
Dalawin mo ako, sa iyo ako'y sasama.

DAMASO dos

Mga nilalang na hindi marunong magbilang,
bumubula ang bibig subalit taenga ay may takip.
Kunukubli sa sermon ang totoong may hatid;
ng kahirapan,gutom,kamatayan ng mga kababaihang ligalig.

Mahika ay panlalansing,panakot lugar na mainit.
Kaluluwa ay hindi makakatongtong ng langit.
Sino kaya talaga ang siyang makakarating?
Taong pinagkaitan ng katotohan o siyang nagwaglit?

Kay galing-galing na kung makapagpahayag,
kapag dumami na hindi mapakain sa palad.
Kapag may nangyaring sakuna at kalamidad;
Sila ay nagtatago na sa kani-kanilang mga alapaap!

Iba ang kaluluwa,sa puso,sa isip at katawan.
Huwag ninyong nilalansing ating mga mamayan,
Tila kayo ahas na luminlang kay Eba at Adan.
Respeto sa malayang pagpili,respeto inyo rin makakamtan!

Maralita

Sumisipol sa gutom ng katawan,
dinidighay ay kaluluwa sapagkat walang laman.
Mga mata ay nakapako sa kawalan.
Lumilipas ang araw at gabi walang pagkaing natikman.

Ganyan kaming mga anak maralita.
Sa tanikala ng kahirapan kami ay hindi makawala.
Hindi taglay kailangan na sandata.
Sapagkat kami ay salat, kahit edukasyon sa ami'y wala.

Paraiso'y tagpingtagping dingding.
Mga yero ay butas, mga gulong lamang ang tumatabing.
Nakatayo sa esterong madilim.
Sa may ilalim ng tulay mga ipis at daga ang silang kapiling.

DAMASO

Bunganga ay bumubula sa pagmamalabis.
Nilalason ang utak ng mga pangaral na panis.
Sadyang makapal lang ang mukha at manhid.
Pinipilit mga aral mong linalangaw at iniipis!

Doon ka nababagay sa mundo ng kawalan,
kapiling ng mga serpyente't nilalang na bulaan.
Lamunin mo mga kawikaan mo ng panlilinlang.
Baunin mo hanggang sa huli mong hantungan!

Sanayin mo na ang sarili sa paglangoy,
sa kumukulong asupre at dagat ng apoy;
sapagkat marami kang binalahura't binaboy.
Sanayin mo nang kantahin mga awit ng panaghoy!

Kaawa awa ka kung matinding lilimiin.
Ito ang resulta ng iyong baluktot na pagmamagaling.
Habang may hininga kapang angkin,
subukan mong magbago dakilang taksil!

Punyagi

Walang bagay na hindi magagawa,
lakipan lamang ng tiyaga at tiwala.
Sa buhay huwag dagliang manawa.
Padaluyin sa katauhan ang pag-asa.

Kung lugmok sa putik ng kabiguan.
May panahon din na mahuhugasan,
nang tubig ng tagumpay at kasaganaan.
Basta huwag titigil sa pakikipaglaban.

Puno ng pakikipagsapalaran ang mundo,
Dito nililinang at unti-unting binubuo.
Isang laksang dagok man ang matamo,
Tanggapin lamang at huwag susuko.

Ang tagumpay ang nasa kamay.
Puso,isip at kaluluwa ang nakaalalay.
Magiging sagana't payapa ang buhay,
Magpunyagi't pag-asa'y di dapat mamatay.