Awit kay Misyel

Pag-irog ko ay kasing tatag ng kabundukan.
Kasing dalisay ng tubig sa may batisan.
Kasing lalim ng ilang libong karagatan.
Kasing ningning ng mga bituin sa kalangitan.

Pagsinta ko ay walang kawangis, katulad.
Hindi mapapantayan ng mamahaling hiyas.
Kung ikaw man ay mangyaring mabulag,
handang ipagkaloob mga mata ko sa'yo dilag.

Ikaw ay iduduyan sa mahihigpit na yapos,
mawawala ang pagkabalisa, ang pagkatakot.
Sa dibdib ko dumantay tuluyang matulog,
ako'y bantay mo sa magdamag na walang pagiimbot.

Pag-ibig ko sa'yo sukdulan hanggang langit.
Kahit kailan hinding-hindi ka ipagpapalit.
Sa aking puso't isip alaala mo'y nakaukit.
Ikaw pa rin ang iibigin buhay man ay maulit.

Maglaho man ginagalawan nating daigdig,
hindi magmamaliw aking wagas ng pag-ibig.
Ito ay aking babaunin hanggang libing.
Doon sa dako paroon ikaw ang nais makapiling.