Tanglaw (Buwang marikit)

Ikaw mahal ay sadyang marikit,
pati mga nilalang sa karagatan iyong naakit.
Sa kulay mong manilawnilaw at bilog na hugis;
gabay ka ng maglalayag, tagahila ng tubig.

Ikaw ang nagsisilbing tanglaw sa gitna ng dilim,
kapiling ng mga bituing nagniningning.
Naglalaho sa puso ko ang panimdim;
kapag sa'yo irog ay napatingin.

Ikaw ang bantay ko sa magdamag,
balutin mo ako ng alab ng iyong yakap.
Mga bagay na hindi ko kailan man nalasap;
sa mga taong araw-araw na aking kadaumpalad.

Inugoy mo ang aking puso sa tuwa,
dulot mo sa akin ay kakaibang sigla.
Tumitig lang sa anking mong misteryosang ganda;
kaluluwa ay nasisilaw aking sinisintang ada.

Sa ulap ako ay totohanang naiinggit,
sapagkat ikaw ay kapiling niya sa malawak na langit.
Kaya sa maykapal aking sinasambit;
mahagkan ka lamang kahit isang saglit!