Ikaw, Kabataan, Laban!

Ikaw ang magsilbing sagwan sa bangka ng tagumpay.
Ang kinabukasan ng bansa'y iukit mo sa iyong mga kamay.
Iyong ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!

Ikaw ang maging tanglaw,sa dilim ng kahirapan.
Lagutin mo ang tanikala ng takot at pag-aalinlangan.
Iyong ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!

Lumipad kang parang ibon,sa himpapawid ng pagsubok.
Suungin mo ng buong lakas loob ang hangin ng pagdarahop.
Sa langit ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!

Magsilbi ka nawang ningas,sa apoy ng katapatan.
Magpatuloy ka sa paglagablab tulad ng haring-araw.
Sa init ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!

Ikaw ang magsilbing gabay,sa landas ng katuwiran.
Idako mo ang kanilang mga paa sa daan ng kaluwalhatian.
Sa paglalakbay ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!

Sa huli, Ikaw ay maging ikaw!
Nawa ang iyong sarili ay huwag iligaw.
Ipatanto sa kanilang mga pananaw.Kabataan ang yaring pag-asa ng Inang Bayan.
Sabay-sabay ipagsigawan ng walang humpay.
Panahon na!Kabataan.
Kabataan, Laban!